„ ... tylko guziki nieugięte, przetrwały śmierć, świadkowie zbrodni .....

... guziki z płaszczy i mundurów...”

Miło nam poinformować o sukcesie naszych uczennic z klasy VIII: Mileny Mistur, Nikoli Rojek i Amelii Zimny, które zostały laureatami II Ogólnopolskiego konkursu dla młodzieży „Katyń 2021” organizowanego przez Stowarzyszenie Parafiada im. Św. Józefa Kalasancjusza w Warszawie przy udziale parterów: Biura Edukacji Narodowej Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie, Muzeum Katyńskiego - Oddziału Martyrologicznego Muzeum Wojska Polskiego oraz Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia.

Głównym celem konkursu była popularyzacja wiedzy dotyczącej Zbrodni Katyńskiej i jej Ofiar poprzez poznawanie historii zbrodni, kontekstów i interpretacji, a także życia konkretnych osób zamordowanych przez NKWD w 1940 roku. Prace konkursowe dotyczyły trzech kategorii tematycznych: „Kultywowanie pamięci o wybranym Bohaterze Katyńskim” w formie audycji radiowej, „Kłamstwo Katyńskie wczoraj i dziś” w formie prezentacji multimedialnej i „Represje wobec bliskich Ofiar Zbrodni Katyńskiej” w formie referatu.

Praca konkursowa naszych uczennic wykonana pod kierunkiem p. Moniki Bąk przedstawiała losy Bohaterów Katyńskich z Pogórza Ciężkowickiego.

Osiągnięcie tytułu laureatów w ogólnopolskim konkursie był niemałym zaskoczeniem i ogromnym przeżyciem. Niemniej jednak zaproszenie na uroczyste wręczenie nagród połączone z Ogólnopolską Konferencją Młodych Historyków otworzył po raz kolejny ważny rozdział dla uczniów naszej szkoły. Ten rozdział poświęcony jest wierze w swoje możliwości i umiejętności, przeświadczeniem, że dzięki ciężkiej i systematycznej pracy owoc sukcesu będzie tkwił w nas samych.

Uroczystość rozdania nagród odbyła się w Muzeum Katyńskim. Dyrektor Muzeum p. Sławomir Frątczak kierując słowa uznania dla finalistów i laureatów konkursu mówił, że o zbrodni katyńskiej mówi się najczęściej o liczbach, a zapominamy o tym, że w miejscach kaźni zamordowano 22 tys. obywateli Rzeczypospolitej Polskiej w znaczącej liczbie młodych, wspaniałych i utalentowanych. To jest krwawiąca i nigdy nie zagojona rana.

Po przejmującej i niezwykle wzruszającej konferencji udaliśmy się do miejsc, które w przededniu uroczystości związanych Narodowym Świętem Niepodległości, stają się jeszcze bardziej wymowne i uświadamiają nam, że pielęgnowanie i pamięć o nich ma trwać wiecznie. Symboliczne zapalenie zniczy i spacer w zadumie po Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, czy też szlakiem Małego Powstańca, to tylko minimalistyczny akcent, który poczyniliśmy aby podziękować za naszą Polskę. Na zakończenie naszej wycieczki spacerowaliśmy po Starym Mieście. Wiele budowli, w tym Zamek Królewski czy pozostała kolumnada po Pałacu Saskim kryjąca Grób Nieznanego Żołnierza były w przededniu Święta Niepodległości oświetlona biało-czerwonym światłem. Niesamowity klimat tego wieczoru unosił się w powietrzu, a świadomość, że przechadzaliśmy się po miejscach, które jeszcze 60 lat temu nie istniały, gdyż zostały bestialsko zrównane z ziemią, napawała nas wyjątkową dumą.